۱۳۸۸ آذر ۵, پنجشنبه
نگار تقي زاده
به زودي داخل چشماني كه خالي شده اند
پرندگان لانه خواهند كرد.
به زودي دستاني كه خود را جا گذاشته اند
به تن هاشان برخواهند گشت.
به زودي در امتداد پاهايي كه قطع شده اند
جوانه هاي كوچك سبز خواهند شد.
به زودي...

برچسب‌ها:

۱۳۸۸ آبان ۲۰, چهارشنبه
مرگ در می زند

این روزها شاید به واژه مرگ بیش از دیگر چیزها فکر می کنیم.مرگی که زمانی برای خود جایگاهی داشت این روزها چه آسوده می آید و می گذرد بی آنکه به مانند گذشته سوگوارمان کند.انگار دیگر آستانه مرگمان پرشده.
وقتی به تضاد و تناقضی که اطرافمان را احاطه کرده می اندیشم حتی فیلم هایی با سبک سورئال ساده تر از زندگی امروزه مان به نظر می رسد.
کتاب های مائو را می خوانیم به آهنگ هایی که در ستایش چه گوارا ساخته شده گوش می دهیم و در پس زمینه آن تصاویری با بازیگران واقعی در خیابان ها و چهارراهایمان نقش ایفا می کنند. بعد سکوت می شود و در سکوت منتظر روزهای دیگر می مانیم. داریم سبک دیگری اختراع می کنیم که شاید فراسورئال نام داشته باشد.
این روزها در خیلی ها را مرگ به صدا در آورده،مرگ هایی که هنوز نمی دانیم با آنها چه کنیم.قصه آیا بگوییم یا نگوییم در میان است.
در این میان هنرمندانی از نزد ما رفته اند.پرویز مشکاتیان،مهدی سحابی،امیر قویدل،مسعود رسام و
هنرمندان بی شماری که نام آنها را می دانیم و نمی دانیم.
نوشته شده توسط نگار تقی زاده/بیست آبان هشتاد و هشت

برچسب‌ها: